معنی جابه جاشدن

نقل مکان کردن

نقل و انتقال

باد

تهیگاه ‎ تهیگاه، آهو ماده، پاسخ، آهوی شاخدار

(بِ) (ق.) فوری، بلافاصله، که بیشتر با فعل مردن به کار برده می شود.

نقل مکان کردن، از محل خود خارج شدن استخوان. [خوانش: (بِ. شُ دَ) (مص ل.)]

نقل، انتقال، مرتب کردن، منظم کردن، پنهان کردن، ذخیره کردن. [خوانش: (بِ. کَ دَ) (مص م.)]

محل‌به‌محل، مکان‌به‌مکان، نقطه‌به‌نقطه: آن حکیم خارچین استاد بود / دست می‌زد جابه‌جا می‌آزمود (مولوی: ۴۱)،
درحال، فوراً، فی‌الفور: جابه‌جا افتاد و مرد،
* جابه‌جا شدن: (مصدر لازم)
از جایی به جای دیگر رفتن،
از جای خود تکان خوردن استخوان یا مفصل، از بند دررفتن، از جا دررفتن،
* جابه‌جا کردن: (مصدر متعدی)
چیزی را از جایی به جای دیگر گذاشتن،
چیزی را در جای خود قرار دادن،

چیزی که از جا دررفته،
چیزی یا کسی که از جای خود تکان خورده،

علی توکل نیا

بابک ربیعی

رضا شیخی

رخت گرداندن

آرش تاج تهرانی

پریسا رضایی

369